16 Ağustos 2010 Pazartesi

Yine yeni yeniden...

Yaşadığım her acının sonuna mutlaka iliştiriyorum seni,
Cümlelerimin en görünmez yerine,
Her derdimi anlatıyorum ve alamıyorlar ismini ağzımdan,
Saklanıyor anlamın kelimelerimde,
Hep yaşadığımı anlayacaksın okuduğunda,
Hüzünlerim eğitildi çünkü;
Kalbinin anaokulunda,
Hataydı bırakmak sana korkusuzca aşkımın çocukluğunu...
C. Yılmaz

Hiç yorum yok: