Zaman gene durdu.. Aynı saat sesi

Emre Kalcı'dan bahsetmiştim önceleri size..Kendisini son kitabıyla tanımış olmaktan mutluyum..Geç kaldın bana ya da erken geldinli cümlelerim olmayacak onunla ilgini.. Tam zamanında geldi.. Bundan 1 sene önce (belki) tanışsaydım aynı hayranlığı beslemezdim yazılarına... Canan Tan'ın sadece aşk Mehmet Coşkundeniz'in arabesk gelişi gibi zedeleyici tanımlar yapabilirdim kendisine.. Ama olmadı..

Sıradan bi gündü..
Kitapçıda değil kitaplarda kaybolmuştum.. Benim dışımda hayat vardı .. Saatimin tıkırtısı duyucak kadar sessizdi ama ortalık.. Başta kapağıyla çarptı yüzüme.. Adının önüne geçen , yorucu kitaplara hiç benzemeyişi güzeldi.. Alır almaz arka kapağını çevirdim .. Okudum .. Okudum .. İçini açtım sonra.. Sıradan sayfaları karıştırdım.. Elimden bırakamadım .. Etrafımda hayat olduğunu o an anladım .. Bana amaçsız gözlerle bakan birkaç görevlii.. Kimisi '' Ne bakmıştınız dedi ''  -ki kitapçıda vazo bakıyorumdum aslında bende .. Kimisi''Emre Kalcının son kitabı dedi .. Aslında hepsinin ortak anlatmak istediği kitap alınır , eve gidlir öyle okunurdu ve ben bunu o saçma sorulardan önce zaten anlamıştım.. O gün onu almadan çıktım gittim .. Akılda kalmış bir ayakkabı gibiydi.. Neden almadım  , of alsaydım keşke , onu yarın kesin alıcam bla bla bla .. Çok sürmedi tabi almam .. Alana kadar hergün taslağımda duran o arka kapak yazısını okudum.. Bugün bir başka kitabıyla tanıştım işte.. Anlatmak istediğim burdan başlamalıydı.. Kir kitabının adı.. Hacimde Yarımdan daha kalın ama içerik olarak daha zayıf bir kitap dedim başta.. Sonra bir okudum , iki okudum .. Aynıydı aslında Hepsini sana yazdım ama başkasına , hepsini başkası okusun ama sen okuma'nın bir başkasıydı.. Sonra durdum..

'' Konuştuklarımızın arasında saat farkı var seninle,sarılmalarımızda mevsim farkı,sevincimizde ve acımızda kültür farkı..Suyun bile başka halleri var gözlerimizde..Seninkisi gaz benimkisi sıvı '' dedi bu sefer..


Zaman gene durdu.. Aynı saat sesi..