28 Şubat 2011 Pazartesi

Ben mesala ..

Ben beklemekten çok bekletmeyi sevmem demiş miydim ?
Sevmem işte.Birinin benim hatalarımı yüklenmesini sevmem..İstanbulda yaşıyorsan iş çıkışlarını,trafiğin yoğun zamanlarını,en dolu otobüs hattını,kilit noktaları,yağan yağmurla trafiğin felç olabileceğini bilmen gerektiğini düşünürüm..Yani hep kendi etrafımda dolanırım..Ortada bi sıkıntı varsa burda ben elimden geleni yaptım demek için değil..Karşı tarafa duyduğum saygıdan gelen bişey olduğu için uğraşırım.Yoksa hepimiz elimizden geleni yaparız.Ama daha ince düşünerek elimizden ,kolumuzdan ,omzumuzdan ,sırtımızdan geleni neden yapmayalım ?
Mesala ben son anda değişen planlardan nefret ettiğimi demiş miydim ?
Geceden saçıma takacağım tokanın, yapacağım makyajın malzemelerinin hal-i hazırda beklediğini..Bekletmemeye güdülenmiş vücudumu sabahın köründe uyandırdığımı geriye kalan saatleri yatakta dönerek geçirdiğimi falan..Tüm bu özenime rağmen olacağı aşikar durumları göremeyen sonunda iptal olan planların ne kadar ayıp' olduğunu düşündüğümü.Neden daha anlayışlı  saygılı olmayalım  peki ?
Ya da ben kırıldım mı çok zor affedebileceğimi demiş miydim ?
Gülüşüme aldanılmayacağını  , içime atmakta üstüme olmadığını..Üzüldüğüm değil üzenin kim olduğuyla ilgilendiğimi..Daha çok ''ama o beni tanıyor yeter diye'' isyanlar ettiğimi..
Bazen çok mutlu olmak için neyim olsa mesala ne yapsam mesala sorularına cevap veremediğimi ?
Peki bütün bunların olması için sadece bir tanesinin olmasının yettiğini ?
Hiç birini mi demedim ?

1 yorum:

negzel dedi ki...

bana tercüman olmuşsun adeta...şaşırdım kaldım:)