Çok kuytulara saklamıştım seni..
Her elimi attığımda sana gelmemesi için çok çaba sarfettim...
Saatlerce sayfalarında gezindiğimde oldu , hışımla bir kenar fırlattığımda..
Yalanlarıyla doğrularıyla daha çok pişmanlıklarıyla andım o günden sonra seni...Hani herkesin palavradan sevgi gösterisinde bulunduğu lise yıllığım bahsettiğim..
Herkes çok dokunmazdı o herkesin içinde sen olmasaydın eğer..
Ne zaman aklıma gelsen ağlamaklı oluyorum..Dostluğa kardeşlik demek için çokmu acele ettik acaba..?Çocukluk desem ufakta sayılmazdık..Cahillikti tam adı..Orda savurduğun cümleleri okudum az önce..Aynadaki suretim demişsin bana..Aynaya bakmadan saatin geçmezdi oysa ama beni görmeyeli tam 16 ayın geçti..Hatırlarım masamızda ortada ayna durur ve genelde o aynalar yüzünden azar işitirdik senle..Ama koymazdı güler geçerdik..Senle yapılan herşey gibi oda güzeldi..Biter gider dendimi aniden parlar olamaz öyle şey derdik bitemez kardeşiz biz..Öyle sanardık ya..Kızamıyorum sana..Kendimede kızamıyorum..Konu biz olunca bütün sertliğim saklanıyor bi köşeye..Elma diyorum çıkan yok..Kendi oyunumda kendime sobeleniyorum sonra...Sen aklıma geldiğinde içimin hüznüne engel olamıyorum yüzüme yansıyan kızgınlık ifadesinden çok bu hüzün aslında..Acı dışında herşeyi yakıştırıyorumda bi acıyı yakıştıramıyorum yüzüme...Hiç ayrılmayacağımızı biliyorum derken nasıl bu kadar eminsin dicek yürek yoktu bizde keza demedikte...Yerimi hiç birşeyin alamayacağınıda eklemişsin ne bir aşk acısı ne de gelecek vaadleri..Merak etmeden duramam bilirsin..Yerimi alan ney acaba..Üzgünüm...Kardeşliği bu kadar lisan ettiğimiz için üzgünüm..İkimiz adınada üzgünüm..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder