16 Aralık 2010 Perşembe

Buhranlı bir yazıdır.

3 haftadır girmediğimiz Osmanlıca dersine dün girerken arkadaşım ;
-Şimdi birşey olsa mesala ders iptal olsa ya da ya da gelse hoca ama bir telefonla aniden gitse...Imm...dedi.
Ona gerçeklerle hayallerin çatışmasını biliyosun dimi..500 days of Summer'ın en sevdiğim kısmıydı dedim..
Güldü hakkaten dedi..

Hayatın her alanında aslında bu çatışma yaşanmıyor mu? Sen neler hayal ederken hayat sana neleri yaşatıyor..Yılmıyor ama insan..İnatla hayal ediyor..Benimde en büyük özelliğim bu belki..Olmayacağına inandığım şeyleri bile hayal eder oldum..Başka türlü içine girdiğin bunalımdan çıkamıyorsun çünkü..Ahh öyle olsa , mesala mesala şuda olsa , buda olsa..Bunları düşünürken geçen 10 saniye bile yüzümü güldürüyorsa daha ne isterim ki?
Yeni yılları hep sevmişimdir..Gerek oluşan indirimler(!) gerek cıvıl cıvıl caddeler,avmler..Gerek ne yapsak planları..Hep heycanlandırmıştır beni..Bu sene apayrı bir gün daha var beklediğim..Ocakta kutlanılacak bir doğum günü..Hayır benim değil..Ablamın..Diğer Ocaktakilerden ne özelliği var derseniz..Kişisel olarak kendi kendimede bir kutlama yapıcak olmam..Her kız özenli görünmek ister..Her kız güzel olsun ister..Ya da her doğum gününe özenilir ama bu kadar değil..1 aydır ne giysemli cümleler kurup duruyorum..Elbise mi giysem etek mi..Topuklu çizme mi..Topuklu ayakkabı mı..Düz taban bir çizme mi...Sanırım kafamda netleştirdim..Biraz biraz..Bunu burda gene sizlerle paylaşıcam...

Farkındaysan günlerdir ıvır zıvır şeylerle seni meşgul ediyorum blog..Sen her beni karşında gördüğünde heycanlanıyorsun..Bunu arada bir takılmandan anlayabiliyorum..Beden dili diyelim..Acaba sahibe nasıl şeylerle geldi bugün diye düşünüyorsun..Hatta sende hayal kuruyorsun dimi ? Biliyodum..Ama bende seni yanıltıyorum.. Herkes bir diğer hayalin yanıltıcısı aslında..Ben senin , sen onun , o onun...Herkesin yarası birbirine..Kar gibi olsak mesala..Onlar o kadar hızlı yağarken bile birbirine değmezmiş ya.. Bizde yorulmadan usanmadan koşarken kimseye değmesek..İnsanlardada çığ oluşurmuş bakma..Böyle kocaman bir yuvarlak olup sürüklenmesekte..İçimizdeki birikmişlikte bir çığ farkında değiliz..Birgün en olmadık zamanda dağılır,en olmadık yerde sürükler herkesi kendiyle beraber..Olabilir mi ? Bencede olur.. Ama ne zaman.. Bilinmeyen zaman..Bugünde dünle aynı işte blog...Hergün değişen bir psikolojide iyi değil hani..Bardağın dolu tarafına bakmak bu olsa gerek..Bakarım..Çok  pis bakarım.

Hiç yorum yok: