30 Temmuz 2011 Cumartesi

Sen ailem ol ben üşürüm...

Suya yazı yazmak gibi falan değil seni sevmek...İmkansız bir tarafı yok hani..Zaten sevginin imkansızlığına inananlardan değilim..Birini sevmek her koşulda yapılabilitesi olan bir eylem.. Karşılık bekleme karşılık alamama evresine kadar imkansızlıktan söz etmek yanlış olur.. Bu yüzden imkansız ve sevgi kelimelerini bir cümlede toplamaktansa imkansız ve karşılık kelimelerini bir cümlede toplamak doğru olacak sanırım..Ne demiştim.. Seni sevmek diyordum.. Bir anda oldu.. Deyim yerindeyse pat diye ! Üşümek gibi..Nasıl ki üşüdüğünde -evet birazdan titreyeceğim demiyorsak.. Yarın aşık olacağım demedim ben de.. Evet biri çıkacak ve beni kendine aşık edecek dünyanın en mutlu çifti biz olacağız da demedim.. Gayet sıradan günlerin içinde sen geldin ve ben üşüdüm.. Üşüdüm çünkü sıcaklığın hiç bir sıcaklıkla kıyaslanır gibi değildi. Üşümeyi seçtim bende.. Çok sıcaksın aman allahım ne sıcak gibi benzerlik uyandıran cümleler seçmedim senin için.. Üşümeyi seçtim ben.. Sen güldün ben üşüdüm.. Sen sarıldın ben üşüdüm.. Sen ağladın ben üşüdüm.. Ben üşüdüm çünkü kurmadığım beylik hayaller oluverir ve sen hayatımda güneş kadar sadık olursun diye düşündüm..İstediğim bir ceket değildi omzuma atman için.. Sen ailem ol ben üşürüm demek istedim sadece..Daha güzel bir sıcaklık olamazdı ısınmak için...

Hiç yorum yok: