21 Ocak 2012 Cumartesi

İki arada bir derede

Hayatımın bir tarafından çekiyorum ve hızlıca bırakıyorum..Acı eşiğimi zorluyorum..Dövme tutkusu gibi bir şey bu.Canım yanıyor ve ben başka bir tarafından geriyorum...
Deniyorum aylardır..Olurunu deniyorum..Daha derin nefes almayı öğreniyorum..Yolun sonunda duvar olduğunu görmek ne kadar somutsa yolun sonunu görememenin o kadar soyut oluşuna umutlanıyorum....
Çok insan tanıyorum...Bunca çeşitliliğin arasında kaybolmaya yüz tutmuş samimiyeti arıyorum...Sonra yoruluyorum ve vazgeçiyorum..Bazen içten bazen zorla gülümsüyorum...
"İki arada bir derede"yim bu aralar ben..
İçtenlikle samimiyetsizliğin ,
Eskiyle yeninin,
Korkaklıkla cesaretin arasındayım...
Tutunduğum dallarıma daha sıkı sarılmak istiyorum...Yapamıyorum...Varlıkla yokluğun arasındayım ....

1 yorum:

Eylül, dedi ki...

bütün bu cümlelerin altına, ben de varım diye parmak kaldırıyorum. ama geçiyor çözülüyor tüm düğümler bi anda, bi yolun sonuna neverland koymak gibi, varlığını hayal etmek bile iyi geliyor. everything's gonna be ok diye bi ses fısıltısıyla dolaşmak gibi..