Beni her defasında yeniden sana getiren ayaklarıma baktım ; yürüyor , yorulmuyor ve hiç üşenmiyorlar...Sana mı sadıklar yoksa bana mı diye soruyorum. Sokağa çıkma yasağında sokağa çıkıyorum, eve dönme zamanında geri dönüyorum.Benim sandığımda gazetelerin hafta sonu eklerinden kesip sakladığım yaralı cümlelerim var...Kağıttan ve demirden..Onları bir türlü satamıyorum.Kabul edilmemiş davetler birikiyor kapıda,ısrarcı sohbetler...Ama benim şiirle bile iyileşmeyen yaralarım var..Yanılmak hakkında romanlar dolusu yazabilirim artık;bir aşk daha köşeyi dönmeden bir ayrlık nasıl buraya kadar geldi diye,oturup sabahlara kadar kendime soru sorabilirim..Fısıldayarak da olsa sürekli kulağımdan geçen geri dönüş ihtimalini içimden atamıyorum...Sensiz uyumayı bırak,sen içeride değilsen yatamıyorum...
Emre Kalcı
1 yorum:
Güzeldi..Teşekkürler.
Yorum Gönder